Wystawy

W paryskim muzeum Jeu de Paume odbyła się wiosną 2015 r. ekspozycja ponad 130 fotografii znakomitej artystki Florence Henri (1893 – 1982) związanej ze środowiskiem awangardy europejskiej lat międzywojennych (grupa Abstraction-Création). Studiowała m.in. w Bauhausie, u Paula Klee i Moholy Nagy’a, a także w pracowniach  Légera i Ozenfanta. Uprawiała zarówno malarstwo, jak fotografię. Przyjaźniła się z najwybitniejszymi artystami swej epoki – Fernandem Légerem, Delaunayem, Hansem Arpem, Moholy Nagy’em, co miało znaczący wpływ na jej twórczość. W latach 1930 – 1934 brała udział w wystawach fotografii wspólnie z Germaine Krull, Andre Kertészem, Man Rayem. Jest autorką wielu portretów swych przyjaciół-artystów, również wielu autoportretów.

Paryska ekspozycja, na której zgromadzono po raz pierwszy tak dużą liczbę prac artystki, miała na celu nie tylko przypomnienie  jej dorobku, lecz przede wszystkim uświadomienie znaczenia poszukiwań i eksperymentów fotograficznych Florence Henri  z odbiciem, perspektywą, głębią ostrości, fotomontażem dla dalszych dziejów fotografii nowoczesnej.

Wystawa czynna była do 17 maja 2015.

Na krakowskiej wystawie zaprezentowane zostały wyjątkowe fotografie z XIX-wiecznego albumu o tematyce marynistycznej, będącego zbiorem fotografii skrupulatnie i konsekwentnie kolekcjonowanych przez anonimowego miłośnika żeglarstwa pod koniec XIX wieku. Znajduje się w nim 112 fotografii datowanych na lata 1880 – 1900. Wśród ich autorów są: Chorwat Blasius Cirkovic, Anglicy Alfred John West, James Adamson, Arthur Debenham, spółka „Cox & Durrant”, oraz anonimowi fotografowie.

Eksponowane zdjęcia pogrupowano w trzy bloki tematyczne, które wzajemnie się uzupełniały. Pierwszy poświęcono arcyksięciu Karolowi Stefanowi Habsburgowi, admirałowi floty austro-węgierskiej, wielkiemu miłośnikowi żeglarstwa. Na fotografiach ukazane zostały regaty, pierwsze jachty arcyksięcia oraz żaglowce pływające u wybrzeża półwyspu Istria i archipelagu chorwackiego, szczególnie wyspy Lošinj (dawniej Lussin). Drugi blok poświęcony był jednej z form jachtingu – regatom, dziewiętnastowiecznej rozrywce arystokracji i finansjery. Na fotografach można było podziwiać najwybitniejsze europejskie i amerykańskie jachty regatowe: Britannia, Valkyrie II czy Navahoe. czytaj więcej +

Od 8 stycznia do 6 lutego 2015 w siedzibie warszawskiej Fundacji Archeologia Fotografii  (ul. Andersa 13) odbywała się wystawa, będąca efektem ubiegłorocznego objazdu pogranicza polsko-białoruskiego przez grupę fotografów i historyków z obydwu krajów, w poszukiwaniu archiwalnych zdjęć w kolekcjach prywatnych i w rodzinnych zbiorach mieszkańców. Objazdem objęto siedem miejscowości: Kleszczele i Gródek w Polsce oraz Sopoćkiny, Łunna, Wołpa, Wołkowysk i Kamieniec Litewski na Białorusi. czytaj więcej +

Otwarta na początku listopada 2014 r. w warszawskim Domu Spotkań z Historią ekspozycja, której scenariusz przygotował Tomasz Kuba Kozłowski (kolekcjoner, znawca tematyki kresowej, od 2007 roku prowadzący w DSH cykl spotkań „Opowieści z Kresów”), prezentowała Wielką Wojnę na Ziemiach Wschodnich dawnej Rzeczypospolitej – terenach współczesnej Litwy, Łotwy, Białorusi i Ukrainy. Bazą źródłową wystawy stanowiły zbiory autora, liczące kilkadziesiąt tysięcy obiektów z końca XIX i początku XX wieku.

Na ekspozycję złożyło się  ponad 250 reprodukcji i oryginalnych obiektów z lat 1914–1918 ze zbiorów autora, m.in. unikatowe zdjęcia, pocztówki, dokumenty, mapy.

Na stanowiskach multimedialnych  można było obejrzeć pokazy slajdów i fragmenty wojennych filmów dokumentalnych (w tym kolorowanych), a także zdjęcia stereoskopowe z frontu zachodniego oraz posłuchać nagrań dźwiękowych – korespondencji żołnierskich z frontu.

I wojna światowa kojarzona jest przede wszystkim z frontem zachodnim. Utrwalają ten przekaz spektakularne fotografie. Tymczasem w pierwszym roku wojny walki toczyły się w Prusach Wschodnich, Królestwie Polskim i Galicji Zachodniej. Latem 1915 linia frontu zaczęła przesuwać się na wschód, ciągnąc się od Bałtyku po łuk Karpat. Zacięte walki toczyły się na litewskich pustkowiach i nad jeziorami Wileńszczyzny, w dolinach dopływów Dniestru w Galicji, dzikich Karpatach, jarach Bukowiny i Besarabii.

Celem wystawy nie było jednak przypomnienie przebiegu działań wojennych, ale przedstawienie funkcjonowania machiny wojennej, życia na froncie i terenach przyfrontowych – także w najbardziej codziennych aspektach – oraz skutki wojny dla ogarniętych nią ziem i ludności cywilnej. czytaj więcej +