Wydarzenia

Zofia Rydet. Zapis.1978 -1990

Wystawa, otwarta 25 września 2015 w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, była najobszerniejszą jak dotąd prezentacją „Zapisu socjologicznego”, monumentalnego projektu fotograficznego autorstwa Zofii Rydet, który liczy około 20 tysięcy zdjęć, wykonanych w ponad stu zofia rydetmiejscowościach, głównie na Podhalu, Górnym Śląsku i Suwalszczyźnie. Cykl ten realizowany był od 1978 r., niemal do śmierci artystki w 1997 roku.

Zofia Rydet, nieustannie zajęta podróżowaniem I fotografowaniem, nigdy nie wykonała odbitek z większości zgromadzonych negatywów wchodzących w skład „Zapisu socjologicznego”. W rezultacie znana była dotychczas niewielka część tego dzieła, podczas gdy niektóre kadry powtarzały się na wystawach wielokrotnie, i to w różnych formatach. czytaj więcej +

Wystawa fotografii Bolesławy i Edmunda Zdanowskich we Wrocławiu

zdanowscy-icon_thumbnailW Dolnośląskim Centrum Fotografii „Domek Romański” otwarto na początku sierpnia 2015 wystawę pt. Z niepewności w niepewność: uchodźcy wojenni na Litwie w latach II Wojny Światowej.  Prezentowano na niej fotokopie kilkudziesięciu oryginalnych  fotografii Bolesławy i Edmunda Zdanowskich, ukazujących codzienne życie uchodźców w Wilnie na przełomie 1939 i 1940 roku. Litwę zalały wówczas tłumy uchodźców – ludności cywilnej oraz internowanych żołnierzy polskich. Atmosferę panującą w Wilnie w tamtym czasie dokumentowali Zdanowscy na zamówienie Towarzystwa Pomocy Wileńszczyźnie. Zarówno same fotografie, jak i komentarze są cennym ikonograficznym źródłem wiedzy o codzienności pozostającej w cieniu wydarzeń historycznych 1939 r., odzwierciedlającym najrozmaitsze aspekty życia uchodźców w Wilnie.

Ekspozycja organizowana została wspólnie z Muzeum Narodowym im. M.K. Čiurlionisa w Kownie. Jej kuratorką jest Vaida Sirvydaitė-Rakutienė.

Autorzy zdjęć – Bolesława (1908-1982) i Edmund (1905-1984) Zdanowscy to wybitni przedstawiciele wileńskiego środowiska fotograficznego. Byli uczniami, a później współpracownikami Jana Bułhaka.

Wystawa czynna  była do 26 września 2015.

SDIEŁANO W SSSR. Radzieckie aparaty fotograficzne

aparaty radzOtwarta 3 lipca 2015 w krakowskim Muzeum Historii Fotografii wystawa to pierwsza prezentacja zgromadzonej w muzeum kolekcji radzieckich aparatów fotograficznych z lat 1934 – 1991. Na ekspozycji pokazano zarówno masowo produkowane aparaty, jak i konstrukcje zupełnie u nas nieznane.
Organizatorzy wystawy zadali sobie pytania: skąd wśród miłośników fotografii w Polsce pojawia się tak duże zainteresowanie radzieckim sprzętem fotograficznym? Skąd tak silny do niego sentyment? Zamiłowanie do radzieckiego sprzętu, a niekiedy nawet snobizm na jego posiadanie widoczne są także wśród młodego pokolenia. czytaj więcej +

Seminarium “Fotografia jako dokument życia” w muzeum POLIN

Seminarium Fotografia jako dokument życia, towarzyszące monograficznej wystawie Romana Vishniaca, odbyło się  18 czerwca 2015 w Muzeum Żydów Polskich, z udziałem historyków sztuki i teoretyków fotografii oraz sporego grona słuchaczy, wśród nich  m.in.przedstawicieli muzeów oraz środowiska akademickiego. Tematem wiodącym była refleksja nad wiarygodnością fotografii dokumentalnej jako źródła, dla której kontekst stanowiła twórczość nie tylko Romana Vishniaca, ale i  innych twórców fotografii dokumentalnej XX wieku, podejmujących tematykę żydowską, m.in. Altera Kacyzne, Menechema Kipnisa, Mojżesza Worobiejczyka, ale też Zofii Chomętowskiej czy Benedykta Jerzego Dorysa.

Wygłoszono następujące referaty:

dr Renata Piątkowska (Muzeum POLIN), Fotografia jako dokument wydarzeń historycznych. Wizualne świadectwa pogromów w Białymstoku i w Siedlcach (1906);

dr Tamara Sztyma (Muzeum POLIN), Folkloryści, socjaliści, syjoniści, artyści. Fotografowie żydowskiego życia w Polsce w okresie międzywojennym;

Teresa Śmiechowska (ŻIH), Fotografia na zamówienie. O autentyzmie reprezentacji w twórczości fotograficznej Menachema Kipnisa i Altera Kacyzne;

Krzysztof Jurecki, Znaczenie cyklu „Kazimierz nad Wisłą” (1931-1932) Benedykta Jerzego Dorysa w kontekście fotografii polskiej i światowej lat 30. XX wieku;

Karolina Puchała-Rojek (Fundacja Archeologii Fotografii), „Fotografuję bardzo mało. Po prostu >brak mi ducha>”. Czego nie fotografowała Zofia Chomętowska?

dr Magdalena Wróblewska (Muzeum Warszawy), Materialność dokumentu fotograficznego –znaczenie rzeczy;

dr Kamila Leśniak (KUL), Niewidoczne centrum? The Family of Man a Zagłada;

Tomasz Strug (Muzeum Galicja), Ostatni rozdział? Spojrzenie na projekty fotograficzne

poświęcone Żydom w Europie Środkowej i Wschodniej w latach 70. i 80. XX wieku;

dr Adam Mazur, Od „Bram tragedii” do „Niewinne oko nie istnieje”. Powojenna polska książka fotograficzna wobec pamięci o polskich Żydach;

Ewa Małkowska-Bieniek (Muzeum POLIN), Obywatel wyznania mojżeszowego i jego otoczenie na fotografiach Tadeusza Przypkowskiego ze zbiorów Muzeum POLIN (komunikat). czytaj więcej +